كودكان اینستاگرامی، كودكان لایك، كودكان مجازی
آنچه این روزها در شبكه‌های اجتماعی به‌وفور دیده می‌شود حضور كودكانی است كه به‌جای بازی و به‌اصطلاح كودكی كردن تبدیل به منبع درآمدی برای والدین خود شده‌اند.
وقتی‌كه می‌بینیم كودكی مورد آزار قرار گرفته ناراحت می‌شویم و نسبت به آن واكنش نشان می‌دهیم، مخصوصاً در مورد كودكان كار. اما چرا در فضای مجازی این ماجرا برعكس است. شاید نمی‌دانیم آن‌ها هم كودك كار هستند. هر روز تعداد كودكانی كه توسط والدینشان در فضای مجازی مشهور می‌شوند در حال افزایش است. لباس‌های عجیب می‌پوشند، آرایش‌های خاص دارند، حرف‌های تبلیغاتی قلمبه‌سلمبه را حفظ می‌كنند و باید جلوی دوربین ادا دربیاورند و حتی الكی بخندند، والدین هم به این ترتیب درآمدی كسب می‌كنند. شاید بپرسید چه اشكالی دارد؟ یكی از اشكالات كار این است كه كودكان در سنین پایین شیرینی خاصی دارند ولی همراه با رشدشان از این شیرینی و جذابیت كم می‌شود و زمانی فرا می‌رسد كه دیگر توجه دیگران را جلب نمی‌كند و استفاده‌ای در فضای مجازی ندارد. آیا فكر نمی‌كنید كودكی كه به این‌همه توجه كاذب عادت كرده بعد از رشد و در دوره نوجوانی دچار مشكلات روحی می‌شود؟
والدین ناخواسته به كودكشان آموزش می‌دهند كه تو زمانی خوبی كه بازدیدكننده و لایك بیشتری داشته باشی. به این ترتیب به كودك آموزش داده می‌شود كاری كه بیشتر دیده شود خوب است و به‌درستی و یا نادرستی آن كار فكر نمی‌كند. متأسفانه این تصاویر و خاطره‌ها ضبط می‌شوند و در ذهن كودكان و فرزندانمان باقی می‌مانند.